Actions

بر سر کفر و دین فشان رحمت عام خویش را

From IQBAL

بر سر کفر و دین فشان رحمت عام خویش را

بر سر کفر و دین فشان رحمت عام خویش را

بند نقاب بر گشا ماہ تمام خویش را

زمزمۂ کہن سرای گردش بادہ تیز کن

باز بہ بزم ما نگر، آتش جام خویش را

دام ز گیسوان بدوش زحمت گلستان بری

صید چرا نمی کنی طایر بام خویش را

ریگ عراق منتظر، کشت حجاز تشنہ کام

خون حسین باز دہ کوفہ و شام خویش را

دوش بہ راہبر زند، راہ یگانہ طی کند

می ندہد بدست کس عشق زمام خویش را

نالہ بہ آستان دیر بیخبرانہ می زدم

تا بحرم شناختم راہ و مقام خویش را

قافلہ بھار را طایر پیش رس نگر

آنکہ بخلوت قفس گفت پیام خویش را