|
|
| Line 1: |
Line 1: |
| | <center> | | <center> |
| − | ==تو سیع حیات ملیہ از تسخیر قوای نظام عالم است==
| |
| − |
| |
| − | ===در معنی اینکہ تو سیع حیات ملیہ از تسخیر قوای نظام عالم است===
| |
| − |
| |
| − | ایکہ با نادیدہ پیمان بستہ ئی<br>
| |
| − | ہمچو سیل از قید ساحل رستہ ئی<br>
| |
| − |
| |
| − | چون نہال از خاک این گلزار خیز<br>
| |
| − | دل بغائب بند و با حاضر ستیز<br>
| |
| − |
| |
| − | ہستی حاضر کند تفسیر غیب<br>
| |
| − | می شود دیباچۂ تسخیر غیب<br>
| |
| − |
| |
| − | ما سوا از بہر تسخیر است و بس<br>
| |
| − | سینۂ او عرضۂ تیر است و بس<br>
| |
| − |
| |
| − | از کن حق ما سوا شد آشکار<br>
| |
| − | تا شود پیکان تو سندان گذار<br>
| |
| − |
| |
| − | رشتہ ئی باید گرہ اندر گرہ<br>
| |
| − | تا شود لطف گشودن را فرہ<br>
| |
| − |
| |
| − | غنچہ ئی ؟ از خود چمن تعبیر کن<br>
| |
| − | شبنمی ؟ خورشید را تسخیر کن<br>
| |
| − |
| |
| − | از تو می آید اگر کار شگرف<br>
| |
| − | از دمے گرمے گداز این شیر برف<br>
| |
| − |
| |
| − | ہر کہ محسوسات را تسخیر کرد<br>
| |
| − | عالمی از ذرہ ئے تعمیر کرد<br>
| |
| − |
| |
| − | آنکہ تیرش قدسیان را سینہ خست<br>
| |
| − | اول آدم را سر فتراک بست<br>
| |
| − |
| |
| − | عقدۂ محسوس را اول گشود<br>
| |
| − | ہمت از تسخیر موجود آزمود<br>
| |
| − |
| |
| − | کوہ و صحرا دشت و دریا بحر و بر<br>
| |
| − | تختۂ تعلیم ارباب نظر<br>
| |
| − |
| |
| − | اے کہ از تأثیر افیون خفتہ ئی<br>
| |
| − | عالم اسباب را دون گفتہ ئی<br>
| |
| − |
| |
| − | خیز و وا کن دیدۂ مخمور را<br>
| |
| − | دون مخوان این عالم مجبور را<br>
| |
| − |
| |
| − | غایتش توسیع ذات مسلم است<br>
| |
| − | امتحان ممکنات مسلم است<br>
| |
| − |
| |
| − | می زند شمشیر دوران بر تنت<br>
| |
| − | تا ببینی ہست خون اندر تنت<br>
| |
| − |
| |
| − | سینہ را از سنگ زوری ریش کن<br>
| |
| − | امتحان استخوان خویش کن<br>
| |
| − |
| |
| − | حق جہان را قسمت نیکان شمرد<br>
| |
| − | جلوہ اش با دیدۂ مومن سپرد<br>
| |
| − |
| |
| − | کاروان را رہگذار است این جہان<br>
| |
| − | نقد مومن را عیار است این جہان<br>
| |
| − |
| |
| − | گیر او را تا نہ او گیرد ترا<br>
| |
| − | ہمچو می اندر سبو گیرد ترا<br>
| |
| − |
| |
| − | دلدل اندیشہ ات طوطی پر است<br>
| |
| − | آنکہ گامش آسمان پہناور است<br>
| |
| − |
| |
| − | احتیاج زندگی میراندش<br>
| |
| − | بر زمین گردون سپر گرداندش<br>
| |
| − |
| |
| − | تا ز تسخیر قوای این نظام<br>
| |
| − | ذوفنونیہای تو گردد تمام<br>
| |
| − |
| |
| − | نایب حق در جہان آدم شود<br>
| |
| − | بر عناصر حکم او محکم شود<br>
| |
| − |
| |
| − | تنگی ات پہنا پذیرد در جہان<br>
| |
| − | کار تو اندام گیرد در جہان<br>
| |
| − |
| |
| − | خویش را بر پشت باد اسوار کن<br>
| |
| − | یعنی این جمازہ را ماہار کن<br>
| |
| − |
| |
| − | دست رنگین کن ز خون کوہسار<br>
| |
| − | جوی آب گوہر از دریا برآر<br>
| |
| − |
| |
| − | صد جہان در یک فضا پوشیدہ اند<br>
| |
| − | مہر ہا در ذرہ ہا پوشیدہ اند<br>
| |
| − |
| |
| − | از شعاعش دیدہ کن نادیدہ را<br>
| |
| − | وا نما اسرار نافہمیدہ را<br>
| |
| − |
| |
| − | تابش از خورشید عالم تاب گیر<br>
| |
| − | برق طاق افروز از سیلاب گیر<br>
| |
| − |
| |
| − | ثابت و سیارہ گردون وطن<br>
| |
| − | آن خداوندان اقوام کہن<br>
| |
| − |
| |
| − | اینہمہ اے خواجہ آغوش تو اند<br>
| |
| − | پیش خیز و حلقہ در گوش تو اند<br>
| |
| − |
| |
| − | جستجو را محکم از تدبیر کن<br>
| |
| − | انفس و آفاق را تسخیر کن<br>
| |
| − |
| |
| − | چشم خود بگشا و در اشیا نگر<br>
| |
| − | نشہ زیر پردۂ صہبا نگر<br>
| |
| − |
| |
| − | تا نصیب از حکمت اشیا برد<br>
| |
| − | ناتوان باج از توانایان خورد<br>
| |
| − |
| |
| − | صورت ہستی ز معنی سادہ نیست<br>
| |
| − | این کہن ساز از نوا افتادہ نیست<br>
| |
| − |
| |
| − | برق آہنگ است ہشیارش زنند<br>
| |
| − | خویش را چون زخمہ بر تارش زنند<br>
| |
| − |
| |
| − | تو کہ مقصود خطاب انظری<br>
| |
| − | پس چرا این راہ چون کوران بری<br>
| |
| − |
| |
| − | قطرہ ئی کز خود فروزی محرم است<br>
| |
| − | بادہ اندر تاک و بر گل شبنم است<br>
| |
| − |
| |
| − | چون بدریا در رود گوہر شود<br>
| |
| − | جوہرش تابندہ چون اختر شود<br>
| |
| − |
| |
| − | چون صبا بر صورت گلہا متن<br>
| |
| − | غوطہ اندر معنی گلزار زن<br>
| |
| − |
| |
| − | آنکہ بر اشیا کمند انداخت است<br>
| |
| − | مرکب از برق و حرارت ساخت است<br>
| |
| − |
| |
| − | حرف چون طایر بہ پرواز آورد<br>
| |
| − | نغمہ را بے زخمہ از ساز آورد<br>
| |
| − |
| |
| − | اے خرت لنگ از رہ دشوار زیست<br>
| |
| − | غافل از ہنگامۂ پیکار زیست<br>
| |
| − |
| |
| − | ہمرہانت پی بہ منزل بردہ اند<br>
| |
| − | لیلی معنی ز محمل بردہ اند<br>
| |
| − |
| |
| − | تو بصحرا مثل قیس آوارہ ئی<br>
| |
| − | خستہ ئی واماندہ ئی بیچارہ ئی<br>
| |
| − |
| |
| − | علم اسما اعتبار آدم است<br>
| |
| − | حکمت اشیا حصار آدم است<br>
| |
| − | </center>
| |
