Qatra-ay-aab

قطرۂ آب

مرا معنی تازہ ئی مدعاست
اگر گفتہ را باز گویم رواست

یکی قطرہ باران ز ابری چکید
خجل شد چو پہنای دریا بدید

کہ جائی کہ دریاست من کیستم؟
گر او ہست حقا کہ من نیستم"

ولیکن ز دریا برآمد خروش
ز شرم تنک مایگی رو مپوش

تماشای شام و سحر دیدہ ئی
چمن دیدہ ئی دشت و در دیدہ ئی

بہ برگ گیاہی بہ دوش سحاب
درخشیدی از پرتو آفتاب

گہی ھمدم تشنہ کامان راغ
گہی محرم سینہ چاکان باغ

گہی خفتہ در تاک و طاقت گداز
گہی خفتہ در خاک بی سوز و ساز

ز موج سبک سیر من زادہ ئی
ز من زادہ ئی در من افتادہ ئی

بیاسای در خلوت سینہ ام
چو جوھر درخش اندر آئینہ ام

گہر شو در آغوش قلزم بزی
فروزان تر از ماہ و انجم بزی