|
|
Line 1: |
Line 1: |
− | <center>
| |
− | ==در معنی اینکہ نظام ملت غیر ازئین==
| |
| | | |
− | ===در معنی اینکہ نظام ملت غیر ازئین صورت نبنددوئین ملت محمدیہ قرآن است===
| |
− |
| |
− | ملتی را رفت چون آئین ز دست<br>
| |
− | مثل خاک اجزای او از ہم شکست<br>
| |
− |
| |
− | ہستی مسلم ز آئین است و بس<br>
| |
− | باطن دین نبی این است و بس<br>
| |
− |
| |
− | برگ گل شد چون ز آئین بستہ شد<br>
| |
− | گل ز آئین بستہ شد گلدستہ شد<br>
| |
− |
| |
− | نغمہ از ضبط صدا پیداستی<br>
| |
− | ضبط چون رفت از صدا غوغاستی<br>
| |
− |
| |
− | در گلوے ما نفس موج ہواست<br>
| |
− | چون ہوا پابند نے گردد، نواست<br>
| |
− |
| |
− | تو ہمی دانی کہ آئین تو چیست؟<br>
| |
− | زیر گردون سر تمکین تو چیست؟<br>
| |
− |
| |
− | آن کتاب زندہ قرآن حکیم<br>
| |
− | حکمت او لایزال است و قدیم<br>
| |
− |
| |
− | نسخہ ی اسرار تکوین حیات<br>
| |
− | بے ثبات از قوتش گیرد ثبات<br>
| |
− |
| |
− | حرف او را ریب نے تبدیل نے<br>
| |
− | آیہ اش شرمندہ ی تأویل نے<br>
| |
− |
| |
− | پختہ تر سودای خام از زور او<br>
| |
− | در فتد با سنگ، جام از زور او<br>
| |
− |
| |
− | می برد پابند و آزاد آورد<br>
| |
− | صید بندان را بفریاد آورد<br>
| |
− |
| |
− | نوع انسان را پیام آخرین<br>
| |
− | حامل او رحمة للعالمین<br>
| |
− |
| |
− | ارج می گیرد ازو ناارجمند<br>
| |
− | بندہ را از سجدہ سازد سر بلند<br>
| |
− |
| |
− | رہزنان از حفظ او رہبر شدند<br>
| |
− | از کتابی صاحب دفتر شدند<br>
| |
− |
| |
− | دشت پیمایان ز تاب یک چراغ<br>
| |
− | صد تجلی از علوم اندر دماغ<br>
| |
− |
| |
− | آنکہ دوش کوہ بارش بر نتافت<br>
| |
− | سطوت او زہرہ ی گردون شکافت<br>
| |
− |
| |
− | بنگر آن سرمایہ ی آمال ما<br>
| |
− | گنجد اندر سینہ ی اطفال ما<br>
| |
− |
| |
− | آن جگر تاب بیابان کم آب<br>
| |
− | چشم او احمر ز سوز آفتاب<br>
| |
− |
| |
− | خوشتر از آہو رم جمازہ اش<br>
| |
− | گرم چون آتش دم جمازہ اش<br>
| |
− |
| |
− | رخت خواب افکندہ در زیر نخیل<br>
| |
− | صبحدم بیدار از بانگ رحیل<br>
| |
− |
| |
− | دشت سیر از بام و در ناآشنا<br>
| |
− | ہرزہ گردد از حضر ناآشنا<br>
| |
− |
| |
− | تا دلش از گرمی قرآن تپید<br>
| |
− | موج بیتابش چو گوہر آرمید<br>
| |
− |
| |
− | خواند ز آیات مبین او سبق<br>
| |
− | بندہ آمد خواجہ رفت از پیش حق<br>
| |
− |
| |
− | از جہانبانی نوازد ساز او<br>
| |
− | مسند جم گشت پا انداز او<br>
| |
− |
| |
− | شہر ہا از گرد پایش ریختند<br>
| |
− | صد چمن از یک گلش انگیختند<br>
| |
− |
| |
− | اے گرفتار رسوم ایمان تو<br>
| |
− | شیوہ ہای کافری زندان تو<br>
| |
− |
| |
− | قطع کردی امر خود را در زبر<br>
| |
− | جادہ پیمای الی "شئی نکر"<br>
| |
− |
| |
− | گر تو میخواہی مسلمان زیستن<br>
| |
− | نیست ممکن جز بقرآن زیستن<br>
| |
− |
| |
− | صوفی پشمینہ پوش حال مست<br>
| |
− | از شراب نغمہ ی قوال مست<br>
| |
− |
| |
− | آتش از شعر عراقی در دلش<br>
| |
− | در نمی سازد بقرآن محفلش<br>
| |
− |
| |
− | از کلاہ و بوریا تاج و سریر<br>
| |
− | فقر او از خانقاہان باج گیر<br>
| |
− |
| |
− | واعظ دستان زن افسانہ بند<br>
| |
− | معنی او پست و حرف او بلند<br>
| |
− |
| |
− | از خطیب و دیلمی گفتار او<br>
| |
− | با ضعیف و شاذ و مرسل کار او<br>
| |
− |
| |
− | از تلاوت بر تو حق دارد کتاب<br>
| |
− | تو ازو کامی کہ میخواہی بیاب<br>
| |
− | </center>
| |