Btaan-taza-trasheeda-e-daraigh-az-to

بتان تازہ تراشیدہ ئی دریغ از تو

بتان تازہ تراشیدہ ئی دریغ از تو
درون خویش نگاہ دیدہ ئی دریغ از تو

چنان گداختہ ئی از حرارت افرنگ
ز چشم خویش تراویدہ ئی دریغ از تو

بہ کوچہ ئی کہ دہد خاک را بہای بلند
بہ نیم غمزہ نیرزیدہ ئی دریغ از تو

گرفتم اینکہ کتاب خرد فروخواندی
حدیث شوق نفہمیدہ ئی دریغ از تو

طواف کعبہ زدی گرد دیر گردیدی
نگہ بہ خویش نپیچیدہ ئی دریغ از تو