بدہ آندل کہ مستی ہای او از بادۂ خویش است

بدہ آندل کہ مستی ہای او از بادۂ خویش است

بدہ آندل کہ مستی ہای او از بادۂ خویش است

بگیر آندل کہ از خود رفتہ و بیگانہ اندیش است

بدہ آندل بدہ آن دل کہ گیتی را فراگیرد

بگیر این دل بگیر این دل کہ در بند کم و بیش است

مرا اے صید گیر از ترکش تقدیر بیرون کش

جگر دوزی چہ می آید از آن تیری کہ در کیش است

نگردد زندگانی خستہ از کار جہان گیری

جہانی در گرہ بستم جہانی دیگری پیش است