|
|
Line 1: |
Line 1: |
− | <center>
| |
− | ==رکن اول: توحید==
| |
| | | |
− | در جہان کیف و کم گردید عقل<br>
| |
− | پی بہ منزل برد از توحید عقل<br>
| |
− |
| |
− | ورنہ این بیچارہ را منزل کجاست<br>
| |
− | کشتی ادراک را ساحل کجاست<br>
| |
− |
| |
− | اہل حق را رمز توحید ازبر است<br>
| |
− | در "اتی الرحمن عبدا"ٔ مضمر است<br>
| |
− |
| |
− | تا ز اسرار تو بنماید ترا<br>
| |
− | امتحانش از عمل باید ترا<br>
| |
− |
| |
− | دین ازو حکمت ازو آئین ازو<br>
| |
− | زور ازو قوت ازو تمکین ازو<br>
| |
− |
| |
− | عالمان را جلوہ اش حیرت دہد<br>
| |
− | عاشقان را بر عمل قدرت دہد<br>
| |
− |
| |
− | پست اندر سایہ اش گردد بلند<br>
| |
− | خاک چون اکسیر گردد ارجمند<br>
| |
− |
| |
− | قدرت او برگزیند بندہ را<br>
| |
− | نوع دیگر آفریند بندہ را<br>
| |
− |
| |
− | در رہ حق تیز تر گردد تکش<br>
| |
− | گرم تر از برق خون اندر رگش<br>
| |
− |
| |
− | بیم و شک میرد عمل گیرد حیات<br>
| |
− | چشم می بیند ضمیر کائنات<br>
| |
− |
| |
− | چون مقام عبدۂ محکم شود<br>
| |
− | کاسہ ی دریوزہ جام جم شود<br>
| |
− |
| |
− | ملت بیضا تن و جان لاالہ<br>
| |
− | ساز ما را پردہ گردان لاالہ<br>
| |
− |
| |
− | لاالہ سرمایہ ی اسرار ما<br>
| |
− | رشتہ اش شیرازہ ی افکار ما<br>
| |
− |
| |
− | حرفش از لب چون بدل آید ہمی<br>
| |
− | زندگی را قوت افزاید ہمی<br>
| |
− |
| |
− | نقش او گر سنگ گیرد دل شود<br>
| |
− | دل گر از یادش نسوزد گل شود<br>
| |
− |
| |
− | چون دل از سوز غمش افروختیم<br>
| |
− | خرمن امکان ز آہی سوختیم<br>
| |
− |
| |
− | آب دلہا در میان سینہ ہا<br>
| |
− | سوز او بگداخت این آئینہ ہا<br>
| |
− |
| |
− | شعلہ اش چون لالہ در رگہای ما<br>
| |
− | نیست غیر از داغ او کالای ما<br>
| |
− |
| |
− | اسود از توحید احمر می شود<br>
| |
− | خویش فاروق و ابوذر می شود<br>
| |
− |
| |
− | دل مقام خویشی و بیگانگی است<br>
| |
− | شوق را مستی ز ہم پیمانگی است<br>
| |
− |
| |
− | ملت از یک رنگی دلہاستی<br>
| |
− | روشن از یک جلوہ این سیناستی<br>
| |
− |
| |
− | قوم را اندیشہ ہا باید یکی<br>
| |
− | در ضمیرش مدعا باید یکی<br>
| |
− |
| |
− | جذبہ باید در سرشت او یکی<br>
| |
− | ہم عیار خوب و زشت او یکی<br>
| |
− |
| |
− | گر نباشد سوز حق در ساز فکر<br>
| |
− | نیست ممکن این چنین انداز فکر<br>
| |
− |
| |
− | ما مسلمانیم و اولاد خلیل<br>
| |
− | از "ابیکم" گیر اگر خواہی دلیل<br>
| |
− |
| |
− | با وطن وابستہ تقدیر امم<br>
| |
− | بر نسب بنیاد تعمیر امم<br>
| |
− |
| |
− | اصل ملت در وطن دیدن کہ چہ<br>
| |
− | باد و آب و گل پرستیدن کہ چہ<br>
| |
− |
| |
− | بر نسب نازان شدن نادانی است<br>
| |
− | حکم او اندر تن و تن فانی است<br>
| |
− |
| |
− | ملت ما را اساس دیگر است<br>
| |
− | این اساس اندر دل ما مضمر است<br>
| |
− |
| |
− | حاضریم و دل بغایب بستہ ایم<br>
| |
− | پس ز بند این و آن وارستہ ایم<br>
| |
− |
| |
− | رشتہ ی این قوم مثل انجم است<br>
| |
− | چون نگہ ہم از نگاہ ما گم است<br>
| |
− |
| |
− | تیر خوش پیکان یک کیشیم ما<br>
| |
− | یک نما یک بین یک اندیشیم ما<br>
| |
− |
| |
− | مدعای ما مآل ما یکیست<br>
| |
− | طرز و انداز خیال ما یکیست<br>
| |
− |
| |
− | ما ز نعمتہای او اخوان شدیم<br>
| |
− | یک زبان و یکدل و یکجان شدیم<br>
| |
− | </center>
| |