Actions

Mahavra-mabain-o-gost-kunt-wa-mard-mazdoor

From IQBAL

محاورہ مابین اوگوست کنت و مرد مزدور

حکیم

"بنی آدم اعضای یکدیگرند"
ہمان نخل را شاخ و برگ و بر اند

دماغ ار خرد زاست از فطرت است
اگر پا زمین ساست از فطرت است

یکی کار فرما، یکی کار ساز
نیاید ز محمود کار ایاز

نبینی کہ از قسمت کار زیست
سراپا چمن می شود خار زیست

مرد مزدور

فریبی بہ حکمت مرا اے حکیم
کہ نتوان شکست این طلسم قدیم

مس خام را از زر اندودہ ئے
مرا خوی تسلیم فرمودہ ئی

کند بحر را آبنایم اسیر
ز خارا برد تیشہ ام جوی شیر

حق کوہکن دادی اے نکتہ سنج
بہ پرویز پرکار و نا بردہ رنج

خطا را بہ حکمت مگردان صواب
خضر را نگیری بدام سراب

بہ دوش زمین بار، سرمایہ دار
ندارد گذشت از خور و خواب و کار

جہان راست بہروزی از دست مزد
ندانی کہ این ہیچ کار است دزد

پی جرم او پوزش آوردہ ئی
بہ این عقل و دانش فسون خوردہ ئی