IQBAL IQBAL

خواجہ ئی نیست کہ چون بندہ پرستارش نیست

خواجہ ئی نیست کہ چون بندہ پرستارش نیست
بندہ ئی نیست کہ چون خواجہ خریدارش نیست

گرچہ از طور و کلیم است بیان واعظ
تاب آن جلوہ بہ آئینہ گفتارش نیست

پیر ما مصلحتاً رو بہ مجاز آورد است
ورنہ با زہرہ وشان ہیچ سروکارش نیست

دل بہ او بند و ازین خرقہ فروشان بگریز
نشوی صید غزالی کہ ز تاتارش نیست

نغمۂ عافیت از بربط من می طلبی
از کجا بر کشم آن نغمہ کہ در تارش نیست

دل ما قشقہ زد و برہمنی کرد ولی
آنچنان کرد کہ شایستہ زنارش نیست

عشق در صحبت میخانہ بہ گفتار آید
زانکہ در دیر و حرم محرم اسرارش نیست