|
|
| Line 1: |
Line 1: |
| | <center> | | <center> |
| − | ==جمعیت حقیقی از محکم گرفتن نصب العین ملیہ است==
| |
| − |
| |
| − | ===در معنی اینکہ جمعیت حقیقی از محکم گرفتن نصب العین ملیہ است و نصب العین امت محمدیہ حفظ و نشر توحید است===
| |
| − |
| |
| − | با تو آموزم زبان کائنات<br>
| |
| − | حرف و الفاظ است اعمال حیات<br>
| |
| − |
| |
| − | چون ز ربط مدعائی بستہ شد<br>
| |
| − | زندگانی مطلع برجستہ شد<br>
| |
| − |
| |
| − | مدعا گردد اگر مہمیز ما<br>
| |
| − | ہمچو صرصر می رود شبدیز ما<br>
| |
| − |
| |
| − | مدعا راز بقای زندگی<br>
| |
| − | جمع سیماب قوای زندگی<br>
| |
| − |
| |
| − | چون حیات از مقصدی محرم شود<br>
| |
| − | ضابط اسباب این عالم شود<br>
| |
| − |
| |
| − | خویشتن را تابع مقصد کند<br>
| |
| − | بہر او چیند گزیند رد کند<br>
| |
| − |
| |
| − | نا خدا را یم روی از ساحل است<br>
| |
| − | اختیار جادہ ہا از منزل است<br>
| |
| − |
| |
| − | بر دل پروانہ داغ از ذوق سوز<br>
| |
| − | طوف او گرد چراغ از ذوق سوز<br>
| |
| − |
| |
| − | قیس اگر آوارہ در صحراستی<br>
| |
| − | مدعایش محمل لیلاستی<br>
| |
| − |
| |
| − | تا بود شہر آشنا لیلای ما<br>
| |
| − | بر نمی خیزد بہ صحرا پای ما<br>
| |
| − |
| |
| − | ہمچو جان مقصود پنہان در عمل<br>
| |
| − | کیف و کم از وی پذیرد ہر عمل<br>
| |
| − |
| |
| − | گردش خونی کہ در رگہای ماست<br>
| |
| − | تیز از سعی حصول مدعاست<br>
| |
| − |
| |
| − | از تف او خویش را سوزد حیات<br>
| |
| − | آتشے چون لالہ اندوزد حیات<br>
| |
| − |
| |
| − | مدعا مضراب ساز ہمت است<br>
| |
| − | مرکزی کو جاذب ہر قوت است<br>
| |
| − |
| |
| − | دست و پای قوم را جنباند او<br>
| |
| − | یک نظر صد چشم را گرداند او<br>
| |
| − |
| |
| − | شاہد مقصود را دیوانہ شو<br>
| |
| − | طائف این شمع چون پروانہ شو<br>
| |
| − |
| |
| − | خوش نوائی نغمہ ساز قم زد است<br>
| |
| − | زخمۂ معنی بر ابریشم زد است<br>
| |
| − |
| |
| − | تا کشد خار از کف پا رہ سپر<br>
| |
| − | می شود پوشیدہ محمل از نظر<br>
| |
| − |
| |
| − | گر بقدر یک نفس غافل شدی<br>
| |
| − | دور صد فرسنگ از منزل شدی<br>
| |
| − |
| |
| − | این کہن پیکر کہ عالم نام اوست<br>
| |
| − | ز امتزاج امہات اندام اوست<br>
| |
| − |
| |
| − | صد نیستان کاشت تا یک نالہ رست<br>
| |
| − | صد چمن خون کرد تا یک لالہ رست<br>
| |
| − |
| |
| − | نقشہا آورد و افکند و شکست<br>
| |
| − | تا بہ لوح زندگی نقش تو بست<br>
| |
| − |
| |
| − | نالہ ہا در کشت جان کاریدہ است<br>
| |
| − | تا نوای یک اذان بالیدہ است<br>
| |
| − |
| |
| − | مدتی پیکار با احرار داشت<br>
| |
| − | با خداوندان باطل کار داشت<br>
| |
| − |
| |
| − | تخم ایمان آخر اندر گل نشاند<br>
| |
| − | با زبانت کلمۂ توحید خواند<br>
| |
| − |
| |
| − | نقطۂ ادوار عالم لاالہ<br>
| |
| − | انتھای کار عالم لاالہ<br>
| |
| − |
| |
| − | چرخ را از زور او گردندگی<br>
| |
| − | مہر را پایندگی رخشندگی<br>
| |
| − |
| |
| − | بحر گوھر آفرید از تاب او<br>
| |
| − | موج در دریا تپید از تاب او<br>
| |
| − |
| |
| − | خاک از موج نسیمش گل شود<br>
| |
| − | مشت پر از سوز او بلبل شود<br>
| |
| − |
| |
| − | شعلہ در رگہای تاک از سوز او<br>
| |
| − | خاک مینا تابناک از سوز او<br>
| |
| − |
| |
| − | نغمہ ہایش خفتہ در ساز وجود<br>
| |
| − | جویدت اے زخمہ ور ساز وجود<br>
| |
| − |
| |
| − | صد نوا داری چو خون در تن روان<br>
| |
| − | خیز و مضرابی بتار او رسان<br>
| |
| − |
| |
| − | زانکہ در تکبیر راز بود تست<br>
| |
| − | حفظ و نشر لاالہ مقصود تست<br>
| |
| − |
| |
| − | تا نخیزد بانگ حق از عالمی<br>
| |
| − | گر مسلمانی نیاسائی دمی<br>
| |
| − |
| |
| − | می ندانی آیہ ام الکتاب<br>
| |
| − | امت عادل ترا آمد خطاب<br>
| |
| − |
| |
| − | آب و تاب چہرہ ایام تو<br>
| |
| − | در جہان شاہد علی الاقوام تو<br>
| |
| − |
| |
| − | نکتہ سنجان را صلای عام دہ<br>
| |
| − | از علوم امئی پیغام دہ<br>
| |
| − |
| |
| − | امیی پاک از ہوی گفتار او<br>
| |
| − | شرح رمز ماغوی گفتار او<br>
| |
| − |
| |
| − | تا بدست آورد نبض کائنات<br>
| |
| − | وانمود اسرار تقویم حیات<br>
| |
| − |
| |
| − | از قباے لالہ ہاے این چمن<br>
| |
| − | پاک شست آلودگیہای کہن<br>
| |
| − |
| |
| − | در جہان وابستۂ دینش حیات<br>
| |
| − | نیست ممکن جز بہ آئینش حیات<br>
| |
| − |
| |
| − | اے کہ میداری کتابش در بغل<br>
| |
| − | تیز تر نہ پا بہ میدان عمل<br>
| |
| − |
| |
| − | فکر انسان بت پرستی بت گری<br>
| |
| − | ھر زمان در جستجوی پیکری<br>
| |
| − |
| |
| − | باز طرح آزری انداخت است<br>
| |
| − | تازہ تر پروردگاری ساخت است<br>
| |
| − |
| |
| − | کاید از خون ریختن اندر طرب<br>
| |
| − | نام او رنگ است و ہم ملک و نسب<br>
| |
| − |
| |
| − | آدمیت کشتہ شد چون گوسفند<br>
| |
| − | پیش پای این بت ناارجمند<br>
| |
| − |
| |
| − | اے کہ خوردستی ز مینای خلیل<br>
| |
| − | گرمی خونت ز صہبای خلیل<br>
| |
| − |
| |
| − | برسر این باطل حق پیرہن<br>
| |
| − | تیغ "لا موجود الا ہو" بزن<br>
| |
| − |
| |
| − | جلوہ در تاریکی ایام کن<br>
| |
| − | آنچہ بر تو کامل آمد عام کن<br>
| |
| − |
| |
| − | لرزم از شرم تو چون روز شمار<br>
| |
| − | پرسدت آن آبروی روزگار<br>
| |
| − |
| |
| − | حرف حق از حضرت ما بردہ ئی<br>
| |
| − | پس چرا با دیگران نسپردہ ئی<br>
| |
| − | </center>
| |
