IQBAL IQBAL

جہان عمل

ہست این میکدہ و دعوت عام است اینجا
قسمت بادہ بہ اندازۂ جام است اینجا

حرف آن راز کہ بیگانۂ صوت است ہنوز
از لب جام چکید است و کلام است اینجا

نشہ از حال بگیرند و گذشتند ز قال
نکتۂ فلسفہ درد تہ جام است اینجا

ما درین رہ نفس دھر برانداختہ ایم
آفتاب سحر او لب بام است اینجا

اے کہ تو پاس غلط کردۂ خود میدارے
آنچہ پیش تو سکون است خرام است اینجا

ما کہ اندر طلب از خانہ برون تاختہ ایم
علم را جان بدمیدیم و عمل ساختہ ایم