Actions

Hakayat-bow-ubaid-o-jaban-dar-maini-akhuwat-islamia

From IQBAL

Revision as of 01:09, 20 July 2018 by Iqbal (talk | contribs) (Reverted edits by Ghanwa (talk) to last revision by Mominamubashir)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

حکایت بوعبیدو جابان در معنی اخوت اسلامیہ

شد اسیر مسلمی اندر نبرد
قائدی از قائدان یزد جرد

گبر باران دیدہ و عیار بود
حیلہ جو و پرفن و مکار بود

از مقام خود خبردارش نکرد
ہم ز نام خود خبردارش نکرد

گفت می خواہم کہ جان بخشی مرا
چون مسلمانان امان بخشی مرا

کرد مسلم تیغ را اندر نیام
گفت خونت ریختن بر من حرام

چون درفش کاویانی چاک شد
آتش اولاد ساسان خاک شد

آشکارا شد کہ جابان است او
میر سربازان ایران است او

قتل او از میر عسکر خواستند
از فریب او سخن آراستند<

بوعبید آن سید فوج حجاز
در وغا عزمش ز لشکر بے نیاز

گفت اے یاران مسلمانیم ما
تار چنگیم و یک آہنگیم ما

نعرہ ی حیدر نوای بوذر است
گرچہ از حلق بلال و قنبر است

ہر یکے از ما امین ملت است
صلح وکینش، صلح وکین ملت است

ملت ار گردد اساس جان فرد
عہد ملت می شود پیمان فرد

گرچہ جابان دشمن ما بودہ است
مسلمی او را امان بخشودہ است

خون او اے معشر خیرالانام
بر دم تیغ مسلمانان حرام