View source for Hakayat-bow-ubaid-o-jaban-dar-maini-akhuwat-islamia

<center>
==حکایت بوعبیدو جابان در معنی اخوت اسلامیہ==

شد اسیر مسلمی اندر نبرد<br>
قائدی از قائدان یزد جرد<br>

گبر باران دیدہ و عیار بود<br>
حیلہ جو و پرفن و مکار بود<br>

از مقام خود خبردارش نکرد<br>
ہم ز نام خود خبردارش نکرد<br>

گفت می خواہم کہ جان بخشی مرا<br>
چون مسلمانان امان بخشی مرا<br>

کرد مسلم تیغ را اندر نیام<br>
گفت خونت ریختن بر من حرام<br>

چون درفش کاویانی چاک شد<br>
آتش اولاد ساسان خاک شد<br>

آشکارا شد کہ جابان است او<br>
میر سربازان ایران است او<br>

قتل او از میر عسکر خواستند<br>
از فریب او سخن آراستند<<br>

بوعبید آن سید فوج حجاز<br>
در وغا عزمش ز لشکر بے نیاز<br>

گفت اے یاران مسلمانیم ما<br>
تار چنگیم و یک آہنگیم ما<br>

نعرہ ی حیدر نوای بوذر است<br>
گرچہ از حلق بلال و قنبر است<br>

ہر یکے از ما امین ملت است<br>
صلح وکینش، صلح وکین ملت است<br>

ملت ار گردد اساس جان فرد<br>
عہد ملت می شود پیمان فرد<br>

گرچہ جابان دشمن ما بودہ است<br>
مسلمی او را امان بخشودہ است<br>

خون او اے معشر خیرالانام<br>
بر دم تیغ مسلمانان حرام<br>
</center>