Actions

Difference between revisions of "Dedicated to Nawab Sir Hamidullah Khan Ruler of Bhopal"

From IQBAL

Line 1: Line 1:
  
زمانہ با اُمَمِ ایشیا چہ کرد و کند
+
                                                                                                              زمانہ با اُمَمِ ایشیا چہ کرد و کند
  
کسے نہ بود کہ ایں داستاں فرو خواند
+
                                                                                                          کسے نہ بود کہ ایں داستاں فرو خواند
  
تو صاحبِ نظری آنچہ در ضمیرِ من است
+
                                                                                                          تو صاحبِ نظری آنچہ در ضمیرِ من است
  
دل تو بیند و اندیشہ تو می داند
+
                                                                                                                دل تو بیند و اندیشہ تو می داند
  
بگیر ایں ہمہ سرمایہ بہار از من
+
                                                                                                                بگیر ایں ہمہ سرمایہ بہار از من
  
’کہ گُل بدستِ تو از شاخِ تازہ تر ماند‘
+
                                                                                                          ’کہ گُل بدستِ تو از شاخِ تازہ تر ماند‘

Revision as of 20:31, 25 May 2018

                                                                                                             زمانہ با اُمَمِ ایشیا چہ کرد و کند
                                                                                                          کسے نہ بود کہ ایں داستاں فرو خواند
                                                                                                         تو صاحبِ نظری آنچہ در ضمیرِ من است
                                                                                                               دل تو بیند و اندیشہ تو می داند
                                                                                                               بگیر ایں ہمہ سرمایہ بہار از من
                                                                                                          ’کہ گُل بدستِ تو از شاخِ تازہ تر ماند‘