|
|
Line 1: |
Line 1: |
− | <center>
| |
− | ==در معنی حریت اسلامیہ و سر حادثۂ کربلا==
| |
| | | |
− | ہر کہ پیمان با ہوالموجود بست<br>
| |
− | گردنش از بند ہر معبود رست<br>
| |
− |
| |
− | مومن از عشق است و عشق از مومنست<br>
| |
− | عشق را ناممکن ما ممکن است<br>
| |
− |
| |
− | عقل سفاک است و او سفاک تر<br>
| |
− | پاک تر چالاک تر بیباک تر<br>
| |
− |
| |
− | عقل در پیچاک اسباب و علل<br>
| |
− | عشق چوگان باز میدان عمل<br>
| |
− |
| |
− | عشق صید از زور بازو افکند<br>
| |
− | عقل مکار است و دامی میزند<br>
| |
− |
| |
− | عقل را سرمایہ از بیم و شک است<br>
| |
− | عشق را عزم و یقین لاینفک است<br>
| |
− |
| |
− | آن کند تعمیر تا ویران کند<br>
| |
− | این کند ویران کہ آبادان کند<br>
| |
− |
| |
− | عقل چون باد است ارزان در جہان<br>
| |
− | عشق کمیاب و بہای او گران<br>
| |
− |
| |
− | عقل محکم از اساس چون و چند<br>
| |
− | عشق عریان از لباس چون و چند<br>
| |
− |
| |
− | عقل می گوید کہ خود را پیش کن<br>
| |
− | عشق گوید امتحان خویش کن<br>
| |
− |
| |
− | عقل با غیر آشنا از اکتساب<br>
| |
− | عشق از فضل است و با خود در حساب<br>
| |
− |
| |
− | عقل گوید شاد شو آباد شو<br>
| |
− | عشق گوید بندہ شو آزاد شو<br>
| |
− |
| |
− | عشق را آرام جان حریت است<br>
| |
− | ناقہ اش را ساربان حریت است<br>
| |
− |
| |
− | آن شنیدستی کہ ہنگام نبرد<br>
| |
− | عشق با عقل ہوس پرور چہ کرد<br>
| |
− |
| |
− | آن امام عاشقان پور بتول<br>
| |
− | سرو آزادی ز بستان رسول<br>
| |
− |
| |
− | اللہ اللہ بای بسم اللہ پدر<br>
| |
− | معنی ذبح عظیم آمد پسر<br>
| |
− |
| |
− | بہر آن شہزادہ ی خیر الملل<br>
| |
− | دوش ختم المرسلین نعم الجمل<br>
| |
− |
| |
− | سرخ رو عشق غیور از خون او<br>
| |
− | شوخی این مصرع از مضمون او<br>
| |
− |
| |
− | در میان امت ان کیوان جناب<br>
| |
− | ہمچو حرف قل ہو اللہ در کتاب<br>
| |
− |
| |
− | موسی و فرعون و شبیر و یزید<br>
| |
− | این دو قوت از حیات آید پدید<br>
| |
− |
| |
− | زندہ حق از قوت شبیری است<br>
| |
− | باطل آخر داغ حسرت میری است<br>
| |
− |
| |
− | چون خلافت رشتہ از قرآن گسیخت<br>
| |
− | حریت را زہر اندر کام ریخت<br>
| |
− |
| |
− | خاست آن سر جلوہ ی خیرالامم<br>
| |
− | چون سحاب قبلہ باران در قدم<br>
| |
− |
| |
− | بر زمین کربلا بارید و رفت<br>
| |
− | لالہ در ویرانہ ہا کارید و رفت<br>
| |
− |
| |
− | تا قیامت قطع استبداد کرد<br>
| |
− | موج خون او چمن ایجاد کرد<br>
| |
− |
| |
− | بہر حق در خاک و خون غلتیدہ است<br>
| |
− | پس بنای لاالہ گردیدہ است<br>
| |
− |
| |
− | مدعایش سلطنت بودی اگر<br>
| |
− | خود نکردی با چنین سامان سفر<br>
| |
− |
| |
− | دشمنان چون ریگ صحرا لاتعد<br>
| |
− | دوستان او بہ یزدان ہم عدد<br>
| |
− |
| |
− | سر ابراہیم و اسمعیل بود<br>
| |
− | یعنی آن اجمال را تفصیل بود<br>
| |
− |
| |
− | عزم او چون کوہساران استوار<br>
| |
− | پایدار و تند سیر و کامگار<br>
| |
− |
| |
− | تیغ بہر عزت دین است و بس<br>
| |
− | مقصد او حفظ آئین است و بس<br>
| |
− |
| |
− | ماسوی اللہ را مسلمان بندہ نیست<br>
| |
− | پیش فرعونی سرش افکندہ نیست<br>
| |
− |
| |
− | خون او تفسیر این اسرار کرد<br>
| |
− | ملت خوابیدہ را بیدار کرد<br>
| |
− |
| |
− | تیغ لا چون از میان بیرون کشید<br>
| |
− | از رگ ارباب باطل خون کشید<br>
| |
− |
| |
− | نقش الا اللہ بر صحرا نوشت<br>
| |
− | سطر عنوان نجات ما نوشت<br>
| |
− |
| |
− | رمز قرآن از حسین آموختیم<br>
| |
− | ز آتش او شعلہ ہا اندوختیم<br>
| |
− |
| |
− | شوکت شام و فر بغداد رفت<br>
| |
− | سطوت غرناطہ ہم از یاد رفت<br>
| |
− |
| |
− | تار ما از زخمہ اش لرزان ہنوز<br>
| |
− | تازہ از تکبیر او ایمان ہنوز<br>
| |
− |
| |
− | اے صبا اے پیک دور افتادگان<br>
| |
− | اشک ما بر خاک پاک او رسان<br>
| |
− | </center>
| |