Actions

Difference between revisions of "Allah-hus-samad"

From IQBAL

(Created page with "<center> ==اﷲالصمد== گر بہ اﷲ الصمد دل بستہ ئی<br> از حد اسباب بیرون جستہ ئی<br> بندۂ حق بندۂ اسباب نیست<b...")
 
(اﷲالصمد)
(Tag: Replaced)
Line 1: Line 1:
 
<center>
 
<center>
==اﷲالصمد==
 
 
گر بہ اﷲ الصمد دل بستہ ئی<br>
 
از حد اسباب بیرون جستہ ئی<br>
 
 
بندۂ حق بندۂ اسباب نیست<br>
 
زندگانی گردش دولاب نیست<br>
 
 
مسلم استی بے نیاز از غیر شو<br>
 
اھل عالم را سراپا خیر شو<br>
 
 
پیش منعم شکوۂ گردون مکن<br>
 
دست خویش از آستین بیرون مکن<br>
 
 
چون علی در ساز بانان شعیر<br>
 
گردن مرحب شکن خیبر بگیر<br>
 
 
منت از اہل کرم بردن چرا<br>
 
نشتر لا و نعم خوردن چرا<br>
 
 
رزق خود را از کف دونان مگیر<br>
 
یوسف استی خویش را ارزان مگیر<br>
 
 
گرچہ باشی مور و ھم بے بال و پر<br>
 
حاجتی پیش سلیمانی مبر<br>
 
 
راہ دشوار است سامان کم بگیر<br>
 
در جہان آزاد زی آزاد میر<br>
 
 
سبحۂ "اقلل من الدنیا" شمار<br>
 
از "تعش حراً" شوی سرمایہ دار<br>
 
 
تا توانی کیمیا شو گل مشو<br>
 
در جھان منعم شو و سائل مشو<br>
 
 
اے شناسای مقام بوعلی<br>
 
جرعہ ئی آرم ز جام بوعلی<br>
 
 
"پشت پا زن تخت کیکاوس را<br>
 
سر بدہ از کف مدہ ناموس را"<br>
 
 
خود بخود گردد در میخانہ باز<br>
 
بر تہے پیمانگان بے نیاز<br>
 
 
قاید اسلامیان ہارون رشید<br>
 
آنکہ نقفور آب تیغ او چشید<br>
 
 
گفت مالک را کہ اے مولای قوم<br>
 
روشن از خاک درت سیمای قوم<br>
 
 
اے نوا پرداز گلزار حدیث<br>
 
از تو خواہم درس اسرار حدیث<br>
 
 
لعل تا کی پردہ بند اندر یمن<br>
 
خیز و در دارالخلافت خیمہ زن<br>
 
 
اے خوشا تابانی روز عراق<br>
 
اے خوشا حسن نظر سوز عراق<br>
 
 
میچکد آب خضر از تاک او<br>
 
مرھم زخم مسیحا خاک او<br>
 
 
گفت مالک مصطفی را چاکرم<br>
 
نیست جز سودای او اندر سرم<br>
 
 
من کہ باشم بستۂ فتراک او<br>
 
بر نخیزم از حریم پاک او<br>
 
 
زندہ از تقبیل خاک یثربم<br>
 
خوشتر از روز عراق آمد شبم<br>
 
 
عشق می گوید کہ فرمانم پذیر<br>
 
پادشاہان را بخدمت ہم مگیر<br>
 
 
تو ہمی خواہی مرا آقا شوی<br>
 
بندۂ آزاد را مولا شوی<br>
 
 
بہر تعلیم تو آیم بر درت<br>
 
خادم ملت نگردد چاکرت<br>
 
 
بہرہ ئی خواہی اگر از علم دین<br>
 
در میان حلقۂ درسم نشین<br>
 
 
بے نیازی نازہا دارد بسی<br>
 
ناز او اندازہا دارد بسے<br>
 
 
بے نیازی رنگ حق پوشیدن است<br>
 
رنگ غیر از پیرہن شوئیدن است<br>
 
 
علم غیر آموختی اندوختی<br>
 
روی خویش از غازہ اش افروختی<br>
 
 
ارجمندی از شعارش میبری<br>
 
من ندانم تو توئے یا دیگری<br>
 
 
از نسیمش خاک تو خاموش گشت<br>
 
وز گل و ریحان تہی آغوش گشت<br>
 
 
کشت خود از دست خود ویران مکن<br>
 
از سحابش گدیۂ باران مکن<br>
 
 
عقل تو زنجیری افکار غیر<br>
 
در گلوی تو نفس از تار غیر<br>
 
 
بر زبانت گفتگوہا مستعار<br>
 
در دل تو آرزوہا مستعار<br>
 
 
قمریانت را نواہا خواستہ<br>
 
سروہایت را قباہا خواستہ<br>
 
 
بادہ می گیری بجام از دیگران<br>
 
جام ھم گیری بوام از دیگران<br>
 
 
آن نگاہش سر "ما زاغ البصر"<br>
 
سوی قوم خویش باز آید اگر<br>
 
 
می شناسد شمع او پروانہ را<br>
 
نیک داند خویش و ہم بیگانہ را<br>
 
 
"لست منی" گویدت مولای ما<br>
 
وای ما، اے وای ما، اے وای ما،<br>
 
 
زندگانی مثل انجم تا کجا<br>
 
ہستی خود در سحر گم تا کجا<br>
 
 
ریوی از صبح دروغی خوردہ ئی<br>
 
رخت از پہنای گردون بردہ ئی<br>
 
 
آفتاب استی یکی در خود نگر<br>
 
از نجوم دیگران تابے مخر<br>
 
 
بر دل خود نقش غیر انداختی<br>
 
خاک بردی کیمیا در باختی<br>
 
 
تا کجا رخشی ز تاب دیگران<br>
 
سر سبک ساز از شراب دیگران<br>
 
 
تا کجا طوف چراغ محفلی<br>
 
ز آتش خود سوز اگر داری دلی<br>
 
 
چون نظر در پردہ ہای خویش باش<br>
 
می پر و اما بجای خویش باش<br>
 
 
در جہان مثل حباب اے ہوشمند<br>
 
راہ خلوت خانہ بر اغیار بند<br>
 
 
فرد، فرد آمد کہ خود را وا شناخت<br>
 
قوم، قوم آمد کہ جز با خود نساخت<br>
 
 
از پیام مصطفی آگاہ شو<br>
 
فارغ از ارباب دون اﷲ شو<br>
 
</center>
 

Revision as of 01:49, 12 July 2018