Actions

Difference between revisions of "مذہب غلامان"

From IQBAL

(Replaced content with "sdfsdf")
(Tag: Replaced)
m (Reverted edits by Jawad Shah (talk) to last revision by Zahra Naeem)
(Tag: Rollback)
 
Line 1: Line 1:
sdfsdf
+
<div dir="rtl">
 +
'''مذہب غلامان'''
 +
 
 +
در غلامی عشق و مذہب را فراق
 +
 
 +
انگبین زندگانی بد مذاق
 +
 
 +
عاشقی، توحید را بر دل زدن
 +
 
 +
وانگہی خود را بہر مشکل زدن
 +
 
 +
در غلامی عشق جز گفتار نیست
 +
 
 +
کار ما گفتار ما را یار نیست
 +
 
 +
کاروان شوق بی ذوق رحیل
 +
 
 +
بی یقین و بی سبیل و بی دلیل
 +
 
 +
دین و دانش را غلام ارزان دہد
 +
 
 +
تا بدن را زندہ دارد جان دہد
 +
 
 +
گرچہ بر لبہای او نام خداست
 +
 
 +
قبلۂ او طاقت فرمانرواست
 +
 
 +
طاقتی نامش دروغ با فروغ
 +
 
 +
از بطون او نزاید جز دروغ
 +
 
 +
این صنم تا سجدہ اش کردی خداست
 +
 
 +
چون یکی اندر قیام آئی فناست
 +
 
 +
آن خدا نانی دہد جانی دہد
 +
 
 +
این خدا جانی برد نانی دہد
 +
 
 +
آن خدا یکتا ست این صد پارہ ایست
 +
 
 +
آن ہمہ را چارہ این بیچارہ ایست
 +
 
 +
آن خدا درمان آزار فراق
 +
 
 +
این خدا اندر کلام او نفاق
 +
 
 +
بندہ را با خویشتن خوگر کند
 +
 
 +
چشم و گوش و ہوش را کافر کند
 +
 
 +
چون بجان عبد خود راکب شود
 +
 
 +
جان بہ تن لیکن ز تن غایب شود
 +
 
 +
زندہ و بیجان چہ رازست این نگر
 +
 
 +
با تو گویم معنی رنگین نگر
 +
 
 +
مردن و ہم زیستن اے نکتہ رس
 +
 
 +
این ہمہ از اعتبارات است و بس
 +
 
 +
ماہیان را کوہ و صحرا بی وجود
 +
 
 +
بہر مرغان قعر دریا بی وجود
 +
 
 +
مرد کر سوز نوا را مردہ ئے
 +
 
 +
لذت صوت و صدا را مردہ ئی
 +
 
 +
پیش چنگی مست و مسرور است کور
 +
 
 +
پیش رنگی زندہ در گور است کور
 +
 
 +
روح با حق زندہ و پایندہ ایست
 +
 
 +
ورنہ این را مردہ آن را زندہ ایست
 +
 
 +
آنکہ حی لایموت آمد حق است
 +
 
 +
زیستن باحق حیات مطلق است
 +
 
 +
ہر کہ بی حق زیست جز مردار نیست
 +
 
 +
گرچہ کس در ماتم او زار نیست
 +
 
 +
از نگاہش دیدنی ہا در حجاب
 +
 
 +
قلب او بی ذوق و شوق انقلاب
 +
 
 +
سوز مشتاقی بہ کردارش کجا
 +
 
 +
نور آفاقی بہ گفتارش کجا
 +
 
 +
مذہب او تنگ چون آفاق او
 +
 
 +
از عشا تاریک تر اشراق او
 +
 
 +
زندگی بار گران بر دوش او
 +
 
 +
مرگ او پروردۂ آغوش او
 +
 
 +
عشق را از صحبتش آزار ہا
 +
 
 +
از دمش افسردہ گردد نار ہا
 +
 
 +
نزد آن کرمی کہ از گل بر نخاست
 +
 
 +
مہر و ماہ و گنبد گردان کجاست
 +
 
 +
از غلامی ذوق دیداری مجوی
 +
 
 +
از غلامی جان بیداری مجوی
 +
 
 +
دیدۂ او محنت دیدن نبرد
 +
 
 +
در جہان خورد و گران خوابید و مرد
 +
 
 +
حکمران بگشایدش بندی اگر
 +
 
 +
می نہد بر جان او بندی دگر
 +
 
 +
سازد آئینی گرہ اندر گرہ
 +
 
 +
گویدش می پوش ازین آئین زرہ
 +
 
 +
ریز پیز قہر و کین بنمایدش
 +
 
 +
بیم مرگ ناگہان افزایدش
 +
 
 +
تا غلام از خویش گردد ناامید
 +
 
 +
آرزو از سینہ گردد ناپدید
 +
 
 +
'''ق'''
 +
 
 +
گاہ او را خلعت زیبا دہد
 +
 
 +
ہم زمام کار در دستش نہد
 +
 
 +
مہرہ را شاطر ز کف بیرون جہاند
 +
 
 +
بیذق خود را بہ فرزینی رساند
 +
 
 +
نعمت امروز را شیداش کرد
 +
 
 +
تا بہ معنی منکر فرداش کرد
 +
 
 +
تن ستبر از مستی مہر ملوک
 +
 
 +
جان پاک از لاغری مانند دوک
 +
 
 +
گردد ار زار و زبون یک جان پاک
 +
 
 +
بہ کہ گردد قریۂ تن ہا ہلاک
 +
 
 +
بند بر پا نیست بر جان و دل است
 +
 
 +
مشکل اندر مشکل اندر مشکل است
 +
</div >

Latest revision as of 00:04, 20 July 2018

مذہب غلامان

در غلامی عشق و مذہب را فراق

انگبین زندگانی بد مذاق

عاشقی، توحید را بر دل زدن

وانگہی خود را بہر مشکل زدن

در غلامی عشق جز گفتار نیست

کار ما گفتار ما را یار نیست

کاروان شوق بی ذوق رحیل

بی یقین و بی سبیل و بی دلیل

دین و دانش را غلام ارزان دہد

تا بدن را زندہ دارد جان دہد

گرچہ بر لبہای او نام خداست

قبلۂ او طاقت فرمانرواست

طاقتی نامش دروغ با فروغ

از بطون او نزاید جز دروغ

این صنم تا سجدہ اش کردی خداست

چون یکی اندر قیام آئی فناست

آن خدا نانی دہد جانی دہد

این خدا جانی برد نانی دہد

آن خدا یکتا ست این صد پارہ ایست

آن ہمہ را چارہ این بیچارہ ایست

آن خدا درمان آزار فراق

این خدا اندر کلام او نفاق

بندہ را با خویشتن خوگر کند

چشم و گوش و ہوش را کافر کند

چون بجان عبد خود راکب شود

جان بہ تن لیکن ز تن غایب شود

زندہ و بیجان چہ رازست این نگر

با تو گویم معنی رنگین نگر

مردن و ہم زیستن اے نکتہ رس

این ہمہ از اعتبارات است و بس

ماہیان را کوہ و صحرا بی وجود

بہر مرغان قعر دریا بی وجود

مرد کر سوز نوا را مردہ ئے

لذت صوت و صدا را مردہ ئی

پیش چنگی مست و مسرور است کور

پیش رنگی زندہ در گور است کور

روح با حق زندہ و پایندہ ایست

ورنہ این را مردہ آن را زندہ ایست

آنکہ حی لایموت آمد حق است

زیستن باحق حیات مطلق است

ہر کہ بی حق زیست جز مردار نیست

گرچہ کس در ماتم او زار نیست

از نگاہش دیدنی ہا در حجاب

قلب او بی ذوق و شوق انقلاب

سوز مشتاقی بہ کردارش کجا

نور آفاقی بہ گفتارش کجا

مذہب او تنگ چون آفاق او

از عشا تاریک تر اشراق او

زندگی بار گران بر دوش او

مرگ او پروردۂ آغوش او

عشق را از صحبتش آزار ہا

از دمش افسردہ گردد نار ہا

نزد آن کرمی کہ از گل بر نخاست

مہر و ماہ و گنبد گردان کجاست

از غلامی ذوق دیداری مجوی

از غلامی جان بیداری مجوی

دیدۂ او محنت دیدن نبرد

در جہان خورد و گران خوابید و مرد

حکمران بگشایدش بندی اگر

می نہد بر جان او بندی دگر

سازد آئینی گرہ اندر گرہ

گویدش می پوش ازین آئین زرہ

ریز پیز قہر و کین بنمایدش

بیم مرگ ناگہان افزایدش

تا غلام از خویش گردد ناامید

آرزو از سینہ گردد ناپدید

ق

گاہ او را خلعت زیبا دہد

ہم زمام کار در دستش نہد

مہرہ را شاطر ز کف بیرون جہاند

بیذق خود را بہ فرزینی رساند

نعمت امروز را شیداش کرد

تا بہ معنی منکر فرداش کرد

تن ستبر از مستی مہر ملوک

جان پاک از لاغری مانند دوک

گردد ار زار و زبون یک جان پاک

بہ کہ گردد قریۂ تن ہا ہلاک

بند بر پا نیست بر جان و دل است

مشکل اندر مشکل اندر مشکل است