|
|
Line 1: |
Line 1: |
− | <div dir="rtl">
| + | dfsdfsf |
− | '''قصر شرف النسا'''
| |
− | | |
− | گفتم این کاشانہ ئی از لعل ناب
| |
− | | |
− | آنکہ میگیرد خراج از آفتاب
| |
− | | |
− | این مقام این منزل این کاخ بلند
| |
− | | |
− | حوریان بر درگہش احرام بند
| |
− | | |
− | اے تو دادی سالکان را جستجوے
| |
− | | |
− | صاحب او کیست با من باز گوے
| |
− | | |
− | گفت "این کاشانۂ شرف النساست
| |
− | | |
− | مرغ بامش با ملائک ہم نواست
| |
− | | |
− | قلزم ما اینچنین گوہر نزاد
| |
− | | |
− | ہیچ مادر اینچنین دختر نزاد
| |
− | | |
− | خاک لاہور از مزارش آسمان
| |
− | | |
− | کس نداند راز او را در جہان
| |
− | | |
− | آن سراپا ذوق و شوق و درد و داغ
| |
− | | |
− | حاکم پنجاب را چشم و چراغ
| |
− | | |
− | آن فروغ دودۂ عبد الصمد
| |
− | | |
− | فقر او نقشی کہ ماند تا ابد
| |
− | | |
− | تا ز قرآن پاک می سوزد وجود
| |
− | | |
− | از تلاوت یک نفس فارغ نبود
| |
− | | |
− | در کمر تیغ دو رو، قرآن بدست
| |
− | | |
− | تن بدن ہوش و حواس اﷲ مست
| |
− | | |
− | خلوت و شمشیر و قرآن و نماز
| |
− | | |
− | ایخوش آن عمری کہ رفت اندر نیاز
| |
− | | |
− | بر لب او چون دم آخر رسید
| |
− | | |
− | سوی مادر دید و مشتاقانہ دید
| |
− | | |
− | گفت اگر از راز من داری خبر
| |
− | | |
− | سوی این شمشیر و این قرآن نگر
| |
− | | |
− | این دو قوت حافظ یکدیگرند
| |
− | | |
− | کائنات زندگے را محورند
| |
− | | |
− | اندرین عالم کہ میرد ہر نفس
| |
− | | |
− | دخترت را ایندو محرم بود و بس
| |
− | | |
− | وقت رخصت با تو دارم این سخن
| |
− | | |
− | تیغ و قرآن را جدا از من مکن
| |
− | | |
− | دل بہ آن حرفی کہ میگویم بنہ
| |
− | | |
− | قبر من بے گنبد و قندیل بہ
| |
− | | |
− | مومنان را تیغ با قرآن بس است
| |
− | | |
− | تربت ما را ہمین سامان بس است
| |
− | | |
− | عمر ہا در زیر این زرین قباب
| |
− | | |
− | بر مزارش بود شمشیر و کتاب
| |
− | | |
− | مرقدش اندر جہان بے ثبات
| |
− | | |
− | اہل حق را داد پیغام حیات
| |
− | | |
− | تا مسلمان کرد با خود آنچہ کرد
| |
− | | |
− | گردش دوران بساطش در نورد
| |
− | | |
− | مرد حق از غیر حق اندیشہ کرد
| |
− | | |
− | شیر مولا روبہی را پیشہ کرد
| |
− | | |
− | از دلش تاب و تب سیماب رفت
| |
− | | |
− | خود بدانی آنچہ بر پنجاب رفت
| |
− | | |
− | خالصہ شمشیر و قرآن را ببرد
| |
− | | |
− | اندر آن کشور مسلمانی بمرد"
| |