View source for در بیان اینکہ خودی از عشق و محبت استحکام می پذیرد

<center>
== در بیان اینکہ خودی==

=== در بیان اینکہ خودی از عشق و محبت استحکام می پذیرد===
نقطۂ نوری کہ نام او خودی است</br>
زیر خاک ما شرار زندگی است</br>

از محبت می شود پایندہ تر</br>
زندہ تر سوزندہ تر تابندہ تر</br>

از محبت اشتعال جوہرش</br>
ارتقای ممکنات مضمرش</br>

فطرت او آتش اندوزد ز عشق</br>
عالم افروزی بیاموزد ز عشق</br>

عشق را از تیغ و خنجر باک نیست</br>
اصل عشق از آب و باد و خاک نیست</br>

در جہان ہم صلح و ہم پیکار عشق</br>
آب حیوان تیغ جوہر دار عشق</br>

از نگاہ عشق خارا شق شود</br>
عشق حق آخر سراپا حق شود</br>

عاشقی آموز و محبوبی طلب</br>
چشم نوحی قلب ایوبی طلب</br>

کیمیا پیدا کن از مشت گلی</br>
بوسہ زن بر آستان کاملی</br>

شمع خود را ہمچو رومی بر فروز</br>
روم را در آتش تبریز سوز</br>

ہست معشوقی نہان اندر دلت</br>
چشم اگر دارے بیا بنمایمت</br>

عاشقان او ز خوبان خوب تر</br>
خوشتر و زیباتر و محبوب تر</br>

دل ز عشق او توانا می شود</br>
خاک ھمدوش ثریا می شود</br>

خاک نجد از فیض او چالاک شد</br>
آمد اندر وجد و بر افلاک شد</br>

در دل مسلم مقام مصطفی است</br>
آبروی ما ز نام مصطفی است</br>

طور موجے از غبار خانہ اش</br>
کعبہ را بیت الحرم کاشانہ اش</br>

کمتر از آنی ز اوقاتش ابد</br>
کاسب افزایش از ذاتش ابد</br>

بوریا ممنون خواب راحتش</br>
تاج کسرے زیر پای امتش</br>

در شبستان حرا خلوت گزید</br>
قوم و آئین و حکومت آفرید</br>

ماند شبہا چشم او محروم نوم</br>
تا بہ تخت خسروی خوابیدہ قوم</br>

وقت ہیجا تیغ او آہن گداز</br>
دیدہ ی او اشکبار اندر نماز</br>

در دعای نصرت آمین تیغ او</br>
قاطع نسل سلاطین تیغ او</br>

در جھان آئین نو آغاز کرد</br>
مسند اقوام پیشین در نورد</br>

از کلید دین در دنیا گشاد</br>
ہمچو او بطن ام گیتی نزاد</br>

در نگاہ او یکے بالا و پست</br>
با غلام خویش بر یک خوان نشست</br>

در مصافی پیش آن گردون سریر</br>
دختر سردار طی آمد اسیر</br>

پاے در زنجیر و ہم بے پردہ بود</br>
گردن از شرم و حیا خم کردہ بود</br>

دخترک را چون نبی بے پردہ دید</br>
چادر خود پیش روی او کشید</br>

ما از آن خاتون طی عریان تریم</br>
پیش اقوام جہان بے چادریم</br>

روز محشر اعتبار ماست او</br>
در جہان ہم پردہ دار ماست او</br>

لطف و قہر او سراپا رحمتی</br>
آن بیاران این باعدا رحمتی</br>

آن کہ بر اعدا در رحمت گشاد</br>
مکہ را پیغام"لاتثریب" داد</br>

ما کہ از قید وطن بیگانہ ایم</br>
چون نگہ نور دو چشمیم و یکیم</br>

از حجاز و چین و ایرانیم ما</br>
شبنم یک صبح خندانیم ما</br>

مست چشم ساقی بطحاستیم</br>
در جہان مثل می و میناستیم</br>

امتیازات نسب را پاک سوخت</br>
آتش او این خس و خاشاک سوخت</br>

چون گل صد برگ ما را بو یکیست</br>
اوست جان این نظام و او یکیست</br>

سر مکنون دل او ما بدیم</br>
نعرۂ بے باکانہ زد افشا شدیم</br>

شور عشقش در نے خاموش من</br>
می تپد صد نغمہ در آغوش من</br>

من چہ گویم از تولایش کہ چیست</br>
خشک چوبی در فراق او گریست</br>

ہستی مسلم تجلے گاہ او</br>
طور ہا بالد ز گرد راہ او</br>

پیکرم را آفرید آئینہ اش</br>
صبح من از آفتاب سینہ اش</br>

در تپید دمبدم آرام من</br>
گرم تر از صبح محشر شام من</br>

ابر آذار است و من بستان او</br>
تاک من نمناک از باران او</br>

چشم در کشت محبت کاشتم</br>
از تماشا حاصلی برداشتم</br>

خاک یثرب از دو عالم خوشتر است</br>
اے خنک شہری کہ آنجا دلبر است</br>

کشتہ ی انداز ملا جامیم</br>
نظم و نثر او علاج خامیم</br>

شعر لبریز معانی گفتہ است</br>
در ثنای خواجہ گوہر سفتہ است</br>

"نسخۂ کونین را دیباچہ اوست</br>
جملہ عالم بندگان و خواجہ اوست"</br>

کیفیت ہا خیزد از صبہای عشق</br>
ہست ہم تقلید از اسمای عشق</br>

کامل بسطام در تقلید فرد</br>
اجتناب از خوردن خربوزہ کرد</br>

عاشقی ؟ محکم شو از تقلید یار</br>
تا کمند تو شود یزدان شکار</br>

اندکی اندر حرای دل نشین</br>
ترک خود کن سوی حق ہجرت گزین</br>

محکم از حق شو سوی خود گام زن</br>
لات و عزای ہوس را سر شکن</br>

لشکری پیدا کن از سلطان عشق</br>
جلوہ گر شو بر سر فاران عشق</br>

تا خدای کعبہ بنوازد ترا</br>
شرح"انے جاعل" سازد ترا</br>

</center>