بہ تسلئی کہ دادی نگذاشت کار خود را
From IQBAL
بہ تسلئی کہ دادی نگذاشت کار خود را
بہ تسلئی کہ دادی نگذاشت کار خود را
بتو باز می سپارم دل بیقرار خود را
چہ دلی کہ محنت او ز نفس شماری او
کہ بدست خود ندارد رگ روزگار خود را
بضمیرت آرمیدم تو بجوش خود نمائی
بکنارہ برفکندی در آبدار خود را
مہ و انجم از تو دارد گلہ ہا شنیدہ باشے
کہ بخاک تیرہ ما زدہ ئی شرار خود را
خلشی بہ سینۂ ما ز خدنگ او غنیمت
کہ اگر بپایش افتد نبرد شکار خود را