|
|
| Line 1: |
Line 1: |
| − | <div dir="rtl">
| + | sdfsdf |
| − | '''ارواح رذیلہ کہ با ملک و ملت غداری کردہ'''
| |
| − | | |
| − | رواح رذیلہ کہ با ملک و ملت غداری کردہ و دوزح ایشان
| |
| − | | |
| − | را قبول نکردہ
| |
| − | | |
| − | پیر رومی آن امام راستان
| |
| − | | |
| − | آشنای ہر مقام راستان
| |
| − | | |
| − | گفت اے گردون نورد سخت کوش
| |
| − | | |
| − | دیدہ ئی آن عالم زنار پوش
| |
| − | | |
| − | آنچہ بر گرد کمر پیچیدہ است
| |
| − | | |
| − | از دم استارہ ئی دزدیدہ است
| |
| − | | |
| − | از گران سیری خرام او سکون
| |
| − | | |
| − | ہر نکو از حکم او زشت و زبون
| |
| − | | |
| − | پیکر او گرچہ از آب و گل است
| |
| − | | |
| − | بر زمینش پا نہادن مشکل است
| |
| − | | |
| − | صد ہزار افرشتۂ تندر بدست
| |
| − | | |
| − | قہر حق را قاسم از روز الست
| |
| − | | |
| − | درہ پیھم می زند سیارہ را
| |
| − | | |
| − | از مدارش بر کند سیارہ را
| |
| − | | |
| − | عالمے مطرود و مردود سپہر
| |
| − | | |
| − | صبح او مانند شام از بخل مہر
| |
| − | | |
| − | منزل ارواح بے یوم النشور
| |
| − | | |
| − | دوزخ از احراقشان آمد نفور
| |
| − | | |
| − | اندرون او دو طاغوت کہن
| |
| − | | |
| − | روح قومی کشتہ از بہر دو تن
| |
| − | | |
| − | جعفر از بنگال و صادق از دکن
| |
| − | | |
| − | ننگ آدم، ننگ دین، ننگ وطن
| |
| − | | |
| − | نا قبول و ناامید و نامراد
| |
| − | | |
| − | ملتے از کارشان اندر فساد
| |
| − | | |
| − | ملتے کو بند ہر ملت گشاد
| |
| − | | |
| − | ملک و دینش از مقام خود فتاد
| |
| − | | |
| − | می ندانے خطۂ ہندوستان
| |
| − | | |
| − | آن عزیز خاطر صاحبدلان
| |
| − | | |
| − | خطہ اے ہر جلوہ اش گیتی فروز
| |
| − | | |
| − | در میان خاک و خون غلطد ہنوز
| |
| − | | |
| − | در گلش تخم غلامی را کہ کشت
| |
| − | | |
| − | این ہمہ کردار آن ارواح زشت
| |
| − | | |
| − | در فضای نیلگون یکدم بایست
| |
| − | | |
| − | تا مکافات عمل بینی کہ چیست
| |
