Difference between revisions of "ارض ملک خداست"
From IQBAL
Jawad Shah (talk | contribs) (Replaced content with "fdfsddfsd") (Tag: Replaced) |
m (Reverted edits by Jawad Shah (talk) to last revision by Zahra Naeem) (Tag: Rollback) |
||
Line 1: | Line 1: | ||
− | + | <div dir="rtl"> | |
+ | '''ارض ملک خداست''' | ||
+ | |||
+ | سر گذشت آدم اندر شرق و غرب | ||
+ | |||
+ | بہر خاکی فتنہ ہای حرب و ضرب | ||
+ | |||
+ | یک عروس و شوہر او ما ھمہ | ||
+ | |||
+ | آن فسونگر بے ہمہ ھم با ھمہ | ||
+ | |||
+ | عشوہ ہای او ہمہ مکر و فن است | ||
+ | |||
+ | نے از آن تو نہ از آن من است | ||
+ | |||
+ | در نسازد با تو این سنگ و حجر | ||
+ | |||
+ | این ز اسباب حضر تو در سفر | ||
+ | |||
+ | اختلاط خفتہ و بیدار چیست | ||
+ | |||
+ | ثابتی را کار با سیار چیست | ||
+ | |||
+ | حق زمین را جز متاع ما نگفت | ||
+ | |||
+ | این متاع بے بہا مفت است مفت | ||
+ | |||
+ | دہ خدایا نکتہ ئی از من پذیر | ||
+ | |||
+ | رزق و گور از وی بگیر او را مگیر | ||
+ | |||
+ | صحبتش تا کے تو بود و او نبود | ||
+ | |||
+ | تو وجود و او نمود بے وجود | ||
+ | |||
+ | تو عقابی طایف افلاک شو | ||
+ | |||
+ | بال و پر بگشا و پاک از خاک شو | ||
+ | |||
+ | باطن "الارض ﷲ" ظاہر است | ||
+ | |||
+ | ہر کہ این ظاہر نبیند کافر است | ||
+ | |||
+ | من نگویم در گذر از کاخ و کوی | ||
+ | |||
+ | دولت تست این جہان رنگ و بوے | ||
+ | |||
+ | دانہ دانہ گوھر از خاکش بگیر | ||
+ | |||
+ | صید چون شاہین ز افلاکش بگیر | ||
+ | |||
+ | تیشۂ خود را بہ کہسارش بزن | ||
+ | |||
+ | نوری از خود گیر و بر نارش بزن | ||
+ | |||
+ | از طریق آزری بیگانہ باش | ||
+ | |||
+ | بر مراد خود جھان نو تراش | ||
+ | |||
+ | دل بہ رنگ و بوے و کاخ و کو مدہ | ||
+ | |||
+ | دل حریم اوست جز با او مدہ | ||
+ | |||
+ | مردن بے برگ و بے گور و کفن | ||
+ | |||
+ | گم شدن در نقرہ و فرزند و زن | ||
+ | |||
+ | ہر کہ حرف لاالہ از بر کند | ||
+ | |||
+ | عالمے را گم بخویش اندر کند | ||
+ | |||
+ | فقر جوع و رقص و عریانی کجاست؟ | ||
+ | |||
+ | فقر سلطانی است رہبانی کجاست؟ |
Latest revision as of 00:08, 20 July 2018
ارض ملک خداست
سر گذشت آدم اندر شرق و غرب
بہر خاکی فتنہ ہای حرب و ضرب
یک عروس و شوہر او ما ھمہ
آن فسونگر بے ہمہ ھم با ھمہ
عشوہ ہای او ہمہ مکر و فن است
نے از آن تو نہ از آن من است
در نسازد با تو این سنگ و حجر
این ز اسباب حضر تو در سفر
اختلاط خفتہ و بیدار چیست
ثابتی را کار با سیار چیست
حق زمین را جز متاع ما نگفت
این متاع بے بہا مفت است مفت
دہ خدایا نکتہ ئی از من پذیر
رزق و گور از وی بگیر او را مگیر
صحبتش تا کے تو بود و او نبود
تو وجود و او نمود بے وجود
تو عقابی طایف افلاک شو
بال و پر بگشا و پاک از خاک شو
باطن "الارض ﷲ" ظاہر است
ہر کہ این ظاہر نبیند کافر است
من نگویم در گذر از کاخ و کوی
دولت تست این جہان رنگ و بوے
دانہ دانہ گوھر از خاکش بگیر
صید چون شاہین ز افلاکش بگیر
تیشۂ خود را بہ کہسارش بزن
نوری از خود گیر و بر نارش بزن
از طریق آزری بیگانہ باش
بر مراد خود جھان نو تراش
دل بہ رنگ و بوے و کاخ و کو مدہ
دل حریم اوست جز با او مدہ
مردن بے برگ و بے گور و کفن
گم شدن در نقرہ و فرزند و زن
ہر کہ حرف لاالہ از بر کند
عالمے را گم بخویش اندر کند
فقر جوع و رقص و عریانی کجاست؟
فقر سلطانی است رہبانی کجاست؟