|
|
| Line 1: |
Line 1: |
| | <center> | | <center> |
| − | ==پختگی سیرت ملیہ از اتباع آئین الہیہ است==
| |
| − |
| |
| − | ===در معنی اینکہ پختگی سیرت ملیہ از اتباع آئین الہیہ است===
| |
| − |
| |
| − | در شریعت معنی دیگر مجو<br>
| |
| − | غیر ضو در باطن گوھر مجو<br>
| |
| − |
| |
| − | این گہر را خود خدا گوہر گر است<br>
| |
| − | ظاہرش گوہر بطونش گوہر است<br>
| |
| − |
| |
| − | علم حق غیر از شریعت ہیچ نیست<br>
| |
| − | اصل سنت جز محبت ہیچ نیست<br>
| |
| − |
| |
| − | فرد را شرع است مرقات یقین<br>
| |
| − | پختہ تر از وی مقامات یقین<br>
| |
| − |
| |
| − | ملت از آئین حق گیرد نظام<br>
| |
| − | از نظام محکمی خیزد دوام<br>
| |
| − |
| |
| − | قدرت اندر علم او پیداستی<br>
| |
| − | ہم عصا و ھم ید بیضاستی<br>
| |
| − |
| |
| − | با تو گویم سر اسلام است شرع<br>
| |
| − | شرع آغاز است و انجام است شرع<br>
| |
| − |
| |
| − | اے کہ باشی حکمت دین را امین<br>
| |
| − | با تو گویم نکتہ ی شرع مبین<br>
| |
| − |
| |
| − | چون کسی گردد مزاحم بے سبب<br>
| |
| − | با مسلمان در ادای مستحب<br>
| |
| − |
| |
| − | مستحب را فرض گرادنیدہ اند<br>
| |
| − | زندگی را عین قدرت دیدہ اند<br>
| |
| − |
| |
| − | روز ہیجا لشکر اعدا اگر<br>
| |
| − | بر گمان صلح گردد بے خطر<br>
| |
| − |
| |
| − | گیرد آسان روزگار خویش را<br>
| |
| − | بشکند حصن و حصار خویش را<br>
| |
| − |
| |
| − | تا نگیرد باز کار او نظام<br>
| |
| − | تاختن بر کشورش آمد حرام<br>
| |
| − |
| |
| − | سر این فرمان حق دانی کہ چیست<br>
| |
| − | زیستن اندر خطرہا زندگیست<br>
| |
| − |
| |
| − | شرع می خواہد کہ چون آئی بجنگ<br>
| |
| − | شعلہ گردی واشکافی کام سنگ<br>
| |
| − |
| |
| − | آزماید قوت بازوی تو<br>
| |
| − | می نہد الوند پیش روی تو<br>
| |
| − |
| |
| − | باز گوید سرمہ ساز الوند را<br>
| |
| − | از تف خنجر گداز الوند را<br>
| |
| − |
| |
| − | نیست میش ناتوانی لاغری<br>
| |
| − | درخور سر پنچہ ی شیر نری<br>
| |
| − |
| |
| − | باز چون با صعوہ خوگر می شود<br>
| |
| − | از شکار خود زبون تر می شود<br>
| |
| − |
| |
| − | شارع آئین شناس خوب و زشت<br>
| |
| − | بہر تو این نسخہ ی قدرت نوشت<br>
| |
| − |
| |
| − | از عمل آہن عصب می سازدت<br>
| |
| − | جای خوبی در جہان اندازدت<br>
| |
| − |
| |
| − | خستہ باشی استوارت می کند<br>
| |
| − | پختہ مثل کوہسارت می کند<br>
| |
| − |
| |
| − | ہست دین مصطفی دین حیات<br>
| |
| − | شرع او تفسیر آئین حیات<br>
| |
| − |
| |
| − | گر زمینی آسمان سازد ترا<br>
| |
| − | آنچہ حق می خواہد آن سازد ترا<br>
| |
| − |
| |
| − | صیقلش آئینہ سازد سنگ را<br>
| |
| − | از دل آہن رباید زنگ را<br>
| |
| − |
| |
| − | تا شعار مصطفی از دست رفت<br>
| |
| − | قوم را رمز بقا از دست رفت<br>
| |
| − |
| |
| − | آن نہال سربلند و استوار<br>
| |
| − | مسلم صحرائی اشتر سوار<br>
| |
| − |
| |
| − | پای تا در وادی بطحا گرفت<br>
| |
| − | تربیت از گرمی صحرا گرفت<br>
| |
| − |
| |
| − | آن چنان کاہید از باد عجم<br>
| |
| − | ہمچو نے گردید از باد عجم<br>
| |
| − |
| |
| − | آنکہ کشتی شیر را چون گوسفند<br>
| |
| − | گشت از پامال موری دردمند<br>
| |
| − |
| |
| − | آنکہ از تکبیر او سنگ آب گشت<br>
| |
| − | از صفیر بلبلی بیتاب گشت<br>
| |
| − |
| |
| − | آنکہ عزمش کوہ را کاہی شمرد<br>
| |
| − | با توکل دست و پای خود سپرد<br>
| |
| − |
| |
| − | آنکہ ضربش گردن اعدا شکست<br>
| |
| − | قلب خویش از ضربہای سینہ خست<br>
| |
| − |
| |
| − | آنکہ گامش نقش صد ہنگامہ بست<br>
| |
| − | پای اندر گوشہ ی عزلت شکست<br>
| |
| − |
| |
| − | آنکہ فرمانش جہان را ناگزیر<br>
| |
| − | بر درش اسکندر و دارا فقیر<br>
| |
| − |
| |
| − | کوشش او با قناعت ساز کرد<br>
| |
| − | تا بہ کشکول گدائی ناز کرد<br>
| |
| − |
| |
| − | شیخ احمد سید گردون جناب<br>
| |
| − | کاسب نور از ضمیرش آفتاب<br>
| |
| − |
| |
| − | گل کہ می پوشد مزار پاک او<br>
| |
| − | لاالہ گویان دمد از خاک او<br>
| |
| − |
| |
| − | با مریدی گفت اے جان پدر<br>
| |
| − | از خیالات عجم باید حذر<br>
| |
| − |
| |
| − | زانکہ فکرش گرچہ از گردون گذشت<br>
| |
| − | از حد دین نبی بیرون گذشت<br>
| |
| − |
| |
| − | اے برادر این نصیحت گوش کن<br>
| |
| − | پند آن آقای ملت گوش کن<br>
| |
| − |
| |
| − | قلب را زین حرف حق گردان قوی<br>
| |
| − | با عرب در ساز تا مسلم شوی<br>
| |
| − | </center>
| |
