IQBAL IQBAL

حلقہ بستند سر تربت من نوحہ کران

حلقہ بستند سر تربت من نوحہ کران
دلبران زہرہ وشان گل برنان سیم بران

در چمن قافلۂ لالہ و گل رخت گشود
از کجا آمدہ اند این ہمہ خونین جگران

ایکہ در مدرسہ جوئی ادب و دانش و ذوق
نخرد بادہ کس از کارگہ شیشہ گران

خرد افزود مرا درس حکیمان فرنگ
سینہ افروخت مرا صحبت صاحبنظران

بر کش آن نغمہ کہ سرمایہ آب و گل تست
اے ز خود رفتہ تہی شو ز نوای دگران

کس ندانست کہ من نیز بھائی دارم
آن متاعم کہ شود دست زد بی بصران