View source for Dar-maini-aynka-millat-Muhammadia-nehayat-zmani-hum-nadard

<center>
==در معنی اینکہ ملت محمدیہ نہایت زمانی ہم ندارد==

===در معنی اینکہ ملت محمدیہ نہایت زمانی ہم ندارد کہ دوام این ملت شریفہ موعود است===

در بہاران جوش بلبل دیدہ ئی<br>
رستخیز غنچہ و گل دیدہ ئی<br>

چون عروسان غنچہ ہا آراستہ<br>
از زمین یک شہر انجم خاستہ<br>

سبزہ از اشک سحر شوئیدہ ئی<br>
از سرود آب جو خوابیدہ ئی<br>

غنچہ ئی بر می دمد از شاخسار<br>
گیردش باد نسیم اندر کنار<br>

غنچہ ئی از دست گلچین خون شود<br>
از چمن مانند بو بیرون رود<br>

بست قمری آشیان بلبل پرید<br>
قطرہ ی شبنم رسید و بو رمید<br>

رخصت صد لالہ ی ناپایدار<br>
کم نسازد رونق فصل بہار<br>

از زیان گنج فراوانش ہمان<br>
محفل گلہای خندانش ہمان<br>

فصل گل از نسترن باقی تر است<br>
از گل و سرو و سمن باقی تر است<br>

کان گوھر پروری گوہر گری<br>
کم نگردد از شکست گوہری<br>

صبح از مشرق ز مغرب شام رفت<br>
جام صد روز از خم ایام رفت<br>

بادہ ہا خوردند و صہبا باقی است<br>
دوشہا خون گشت و فردا باقی است<br>

ہمچنان از فردہای پی سپر<br>
ہست تقویم امم پایندہ تر<br>

در سفر یار است و صحبت قائم است<br>
فرد رہ گیر است و ملت قائم است<br>

ذات او دیگر صفاتش دیگر است<br>
سنت مرگ و حیاتش دیگر است<br>

فرد بر می خیزد از مشت گلی<br>
قوم زاید از دل صاحب دلی<br>

فرد پور شصت و ہفتاد است و بس<br>
قوم را صد سال مثل یک نفس<br>

زندہ فرد از ارتباط جان و تن<br>
زندہ قوم از حفظ ناموس کہن<br>

مرگ فرد از خشکی رود حیات<br>
مرگ قوم از ترک مقصود حیات<br>

گرچہ ملت ہم بمیرد مثل فرد<br>
از اجل فرمان پذیرد مثل فرد<br>

امت مسلم ز آیات خداست<br>
اصلش از ہنگامہ ی "قالوا بلی" ست<br>

از اجل این قوم بے پرواستی<br>
استوار از "نحن نزلنا"ستی<br>

ذکر قائم از قیام ذاکر است<br>
از دوام او دوام ذاکر است<br>

تا خدا "ان یطفئوا" فرمودہ است<br>
از فسردن این چراغ آسودہ است<br>

امتے در حق پرستی کاملے<br>
امتے محبوب ہر صاحبدلے<br>

حق برون آورد این تیغ اصیل<br>
از نیام آرزوہای خلیل<br>

تا صداقت زندہ گردد از دمش<br>
غیر حق سوزد ز برق پیہمش<br>

ما کہ توحید خدارا حجتیم<br>
حافظ رمز کتاب و حکمتیم<br>

آسمان با ما سر پیکار داشت<br>
در بغل یک فتنہ ی تاتار داشت<br>

بندہا از پا گشود آن فتنہ را<br>
بر سر ما آزمود آن فتنہ را<br>

فتنہ ئی پامال راہش محشری<br>
کشتہ ی تیغ نگاہش محشری<br>

خفتہ صد آشوب در آغوش او<br>
صبح امروزی نزاید دوش او<br>

سطوت مسلم بخاک و خون تپید<br>
دید بغداد آنچہ روما ہم ندید<br>

تو مگر از چرخ کج رفتار پرس<br>
زان نو آئین کہن پندار پرس<br>

آتش تاتاریان گلزار کیست؟<br>
شعلہ ہای او گل دستار کیست؟<br>

زانکہ ما را فطرت ابراہیمی است<br>
ہم بہ مولا نسبت ابراہیمی است<br>

از تہ آتش بر اندازیم گل<br>
نار ھر نمرود را سازیم گل<br>

شعلہ ہای انقلاب روزگار<br>
چون بباغ ما رسد گردد بہار<br>

رومیان را گرم بازاری نماند<br>
آن جہانگیری، جہانداری نماند<br>

شیشہ ی ساسانیان در خون نشست<br>
رونق خمخانہ یونان شکست<br>

مصر ھم در امتحان ناکام ماند<br>
استخوان او تہ اھرام ماند<br>

در جہان بانگ اذان بودست و ہست<br>
ملت اسلامیان بودست و ہست<br>

عشق آئین حیات عالم است<br>
امتزاج سالمات عالم است<br>

عشق از سوز دل ما زندہ است<br>
از شرار لاالہ تابندہ است<br>

گرچہ مثل غنچہ دلگیریم ما<br>
گلستان میرد اگر میریم ما<br>
</center>