Actions

Difference between revisions of "Dar-maini-aynka-choon-millat-Muhammadia"

From IQBAL

(Blanked the page)
(Tag: Blanking)
m (Reverted edits by Ghanwa (talk) to last revision by Jawad Shah)
(Tag: Rollback)
 
Line 1: Line 1:
 +
<center>
 +
==در معنی اینکہ چون ملت محمدیہ==
 +
  
 +
===در معنی اینکہ چون ملت محمدیہ موسس بر توحید و رسالت است پس نہایت مکانی ندارد===
 +
 +
 +
جوہر ما با مقامی بستہ نیست<br>
 +
بادہ ی تندش بجامی بستہ نیست<br>
 +
 +
ہندی و چینی سفال جام ماست<br>
 +
رومی و شامی گل اندام ماست<br>
 +
 +
قلب ما از ہند و روم و شام نیست<br>
 +
مرز و بوم او بجز اسلام نیست<br>
 +
 +
پیش پیغمبر چو کعب پاک زاد<br>
 +
ھدیہ یی آورد از بانت سعاد<br>
 +
 +
در ثنایش گوہر شب تاب سفت<br>
 +
سیف مسلول از سیوف الہند گفت<br>
 +
 +
آن مقامش برتر از چرخ بلند<br>
 +
نامدش نسبت بہ اقلیمی پسند<br>
 +
 +
گفت سیف من سیوف اللہ گو<br>
 +
حق پرستی جز براہ حق مپو<br>
 +
 +
ہمچنان آن رازدان جزو و کل<br>
 +
گرد پایش سرمہ ی چشم رسل<br>
 +
 +
گفت با امت ز دنیای شما<br>
 +
دوست دارم طاعت و طیب و نسا<br>
 +
 +
گر ترا ذوق معانی رھنماست<br>
 +
نکتہ ئی پوشیدہ در حرف "شما"ست<br>
 +
 +
یعنی آن شمع شبستان وجود<br>
 +
بود در دنیا و از دنیا نبود<br>
 +
 +
جلوہ ی او قدسیان را سینہ سوز<br>
 +
بود اندر آب و گل آدم ہنوز<br>
 +
 +
من ندانم مرز و بوم او کجاست<br>
 +
این قدر دانم کہ با ما آشناست<br>
 +
 +
این عناصر را جہان ما شمرد<br>
 +
خویشتن را میہمان ما شمرد<br>
 +
 +
زانکہ ما از سینہ جان گم کردہ ایم<br>
 +
خویش را در خاکدان گم کردہ ایم<br>
 +
 +
مسلم استی دل بہ اقلیمی مبند<br>
 +
گم مشو اندر جہان چون و چند<br>
 +
 +
می نگنجد مسلم اندر مرز و بوم<br>
 +
در دل او یاوہ گردد شام و روم<br>
 +
 +
دل بدست آور کہ در پہنای دل<br>
 +
می شود گم این سرای آب و گل<br>
 +
 +
عقدہ ی قومیت مسلم گشود<br>
 +
از وطن آقای ما ہجرت نمود<br>
 +
 +
حکمتش یک ملت گیتی نورد<br>
 +
بر اساس کلمہ ئی تعمیر کرد<br>
 +
 +
تا ز بخششہای آن سلطان دین<br>
 +
مسجد ما شد ھمہ روی زمین<br>
 +
 +
آنکہ در قرآن خدا او را ستود<br>
 +
آن کہ حفظ جان او موعود بود<br>
 +
 +
دشمنان بے دست و پا از ہیبتش<br>
 +
لرزہ بر تن از شکوہ فطرتش<br>
 +
 +
پس چرا از مسکن آبا گریخت<br>
 +
تو گمان داری کہ از اعدا گریخت<br>
 +
 +
قصہ گویان حق ز ما پوشیدہ اند<br>
 +
معنی ہجرت غلط فہمیدہ اند<br>
 +
 +
ہجرت آئین حیات مسلم است<br>
 +
این ز اسباب ثبات مسلم است<br>
 +
 +
معنی او از تنک آبی رم است<br>
 +
ترک شبنم بہر تسخیر یم است<br>
 +
 +
بگذر از گل گلستان مقصود تست<br>
 +
این زیان پیرایہ بند سود تست<br>
 +
 +
مہر را آزادہ رفتن آبروست<br>
 +
عرصہ ی آفاق زیر پای اوست<br>
 +
 +
ہمچو جو سرمایہ از باران مخواہ<br>
 +
بیکران شو در جہان پایان مخواہ<br>
 +
 +
بود بحر تلخ رو یک سادہ دشت<br>
 +
ساحلی ورزید و از شرم آب گشت<br>
 +
 +
بایدت آہنگ تسخیر ھمہ<br>
 +
تا تو می باشی فراگیر ھمہ<br>
 +
 +
صورت ماہی بہ بحر آباد شو<br>
 +
یعنی از قید مقام آزاد شو<br>
 +
 +
ہر کہ از قید جہات آزاد شد<br>
 +
چون فلک در شش جہت آباد شد<br>
 +
 +
بوی گل از ترک گل جولانگر است<br>
 +
در فراخای چمن خود گسترست<br>
 +
 +
اے کہ یک جا در چمن انداختی<br>
 +
مثل بلبل با گلی در ساختی<br>
 +
 +
چون صبا بار قبول از دوش گیر<br>
 +
گلشن اندر حلقہ ی آغوش گیر<br>
 +
 +
از فریب عصر نو ہشیار باش<br>
 +
رہ فتد اے رہرو ہشیار باش<br>
 +
</center>

Latest revision as of 01:09, 20 July 2018

در معنی اینکہ چون ملت محمدیہ

در معنی اینکہ چون ملت محمدیہ موسس بر توحید و رسالت است پس نہایت مکانی ندارد

جوہر ما با مقامی بستہ نیست
بادہ ی تندش بجامی بستہ نیست

ہندی و چینی سفال جام ماست
رومی و شامی گل اندام ماست

قلب ما از ہند و روم و شام نیست
مرز و بوم او بجز اسلام نیست

پیش پیغمبر چو کعب پاک زاد
ھدیہ یی آورد از بانت سعاد

در ثنایش گوہر شب تاب سفت
سیف مسلول از سیوف الہند گفت

آن مقامش برتر از چرخ بلند
نامدش نسبت بہ اقلیمی پسند

گفت سیف من سیوف اللہ گو
حق پرستی جز براہ حق مپو

ہمچنان آن رازدان جزو و کل
گرد پایش سرمہ ی چشم رسل

گفت با امت ز دنیای شما
دوست دارم طاعت و طیب و نسا

گر ترا ذوق معانی رھنماست
نکتہ ئی پوشیدہ در حرف "شما"ست

یعنی آن شمع شبستان وجود
بود در دنیا و از دنیا نبود

جلوہ ی او قدسیان را سینہ سوز
بود اندر آب و گل آدم ہنوز

من ندانم مرز و بوم او کجاست
این قدر دانم کہ با ما آشناست

این عناصر را جہان ما شمرد
خویشتن را میہمان ما شمرد

زانکہ ما از سینہ جان گم کردہ ایم
خویش را در خاکدان گم کردہ ایم

مسلم استی دل بہ اقلیمی مبند
گم مشو اندر جہان چون و چند

می نگنجد مسلم اندر مرز و بوم
در دل او یاوہ گردد شام و روم

دل بدست آور کہ در پہنای دل
می شود گم این سرای آب و گل

عقدہ ی قومیت مسلم گشود
از وطن آقای ما ہجرت نمود

حکمتش یک ملت گیتی نورد
بر اساس کلمہ ئی تعمیر کرد

تا ز بخششہای آن سلطان دین
مسجد ما شد ھمہ روی زمین

آنکہ در قرآن خدا او را ستود
آن کہ حفظ جان او موعود بود

دشمنان بے دست و پا از ہیبتش
لرزہ بر تن از شکوہ فطرتش

پس چرا از مسکن آبا گریخت
تو گمان داری کہ از اعدا گریخت

قصہ گویان حق ز ما پوشیدہ اند
معنی ہجرت غلط فہمیدہ اند

ہجرت آئین حیات مسلم است
این ز اسباب ثبات مسلم است

معنی او از تنک آبی رم است
ترک شبنم بہر تسخیر یم است

بگذر از گل گلستان مقصود تست
این زیان پیرایہ بند سود تست

مہر را آزادہ رفتن آبروست
عرصہ ی آفاق زیر پای اوست

ہمچو جو سرمایہ از باران مخواہ
بیکران شو در جہان پایان مخواہ

بود بحر تلخ رو یک سادہ دشت
ساحلی ورزید و از شرم آب گشت

بایدت آہنگ تسخیر ھمہ
تا تو می باشی فراگیر ھمہ

صورت ماہی بہ بحر آباد شو
یعنی از قید مقام آزاد شو

ہر کہ از قید جہات آزاد شد
چون فلک در شش جہت آباد شد

بوی گل از ترک گل جولانگر است
در فراخای چمن خود گسترست

اے کہ یک جا در چمن انداختی
مثل بلبل با گلی در ساختی

چون صبا بار قبول از دوش گیر
گلشن اندر حلقہ ی آغوش گیر

از فریب عصر نو ہشیار باش
رہ فتد اے رہرو ہشیار باش