Actions

Bovi-gul

From IQBAL

بوی گل

حوری بہ کنج گلشن جنت تپید و گفت
ما را کسی ز آنسوی گردون خبر نداد

ناید بفہم من سحر و شام و روز و شب
عقلم ربود این کہ بگویند مرد و زاد

گردید موج نکہت و از شاخ گل دمید
پا اینچنین بہ عالم فردا و دی نہاد

وا کرد چشم و غنچہ شد و خندہ زد دمی
گل گشت و برگ برگ شد و بر زمین فتاد

زان نازنین کہ بند ز پایش گشادہ اند
آہی است یادگار کہ بو نام دادہ اند