Actions

Baz-ba-surma-taab-da-chasham-karishma-zai-ra

From IQBAL

باز بہ سرمہ تاب دہ چشم کرشمہ زای را

باز بہ سرمہ تاب دہ چشم کرشمہ زای را
ذوق جنون دو چند کن شوق غزلسرای را

نقش دگر طراز دہ آدم پختہ تر بیار
لعبت خاک ساختن می نسزد خدای را

قصۂ دل نگفتنی است درد جگر نہفتنی است
خلوتیان کجا برم لذت ہای ہای را

آہ درونہ تاب کو اشک جگر گداز کو
شیشہ بہ سنگ میزنم عقل گرہ گشای را

بزم بہ باغ و راغ کش زخمہ بتار چنگ زن
بادہ بخور غزل سرای بند گشا قبای را

صبح دمید و کاروان کرد نماز و رخت بست
تو نشنیدہ ئی مگر زمزمۂ درای را

ناز شہان نمی کشم زخم کرم نمی خورم
در نگر اے ہوس فریب ہمت این گدای را