از آن آبی کہ در من لالہ کارد ساتگینی دہ
From IQBAL
از آن آبی کہ در من لالہ کارد ساتگینی دہ
از آن آبی کہ در من لالہ کارد ساتگینی دہ
کف خاک مرا ساقی بباد فرودینی دہ
ز مینائی کہ خوردم در فرنگ اندیشہ تاریکست
سفر ورزیدۂ خود را نگاہ راہ بینی دہ
چو خس از موج ہر بادی کہ می آید ز جا رفتم
دل من از گمانہا در خروش آمد یقینی دہ
بجانم آرزوہا بود و نابود شرر دارد
شبم را کوکبی از آرزوی دل نشینی دہ
بدستم خامہ ئی دادی کہ نقش خسروی بندد
رقم کش این چنینم کردہ ئی لوح جبینی دہ